Orsök, meðferð og varnir gegn óskýrðum þyngdartapi
HIV-eyðingarheilkenni er skilgreint sem framsækið, óviljandi þyngdartap hjá sjúklingum með HIV. The US Centers for Disease Control and Prevention (CDC) flokkuðu HIV að eyðileggja sem alnæmi sem skilgreina ástand árið 1987 og einkennist af eftirfarandi viðmiðum:
- Þyngdartap að minnsta kosti 10%;
- koma fram í niðurgangi eða langvarandi veikleika;
- með skjalfestri hita;
- í amk 30 daga
- sem ekki er hægt að rekja til samhliða ástands annars en HIV-sýkingar sjálfs.
Að sóa (cachexia) ætti ekki að rugla saman við þyngdartap, en það sem af er síðar felur í sér þyngdartap. Hins vegar er að sóa vísbending um líkamsþyngd og massa, einkum halla vöðvamassa. Það er td mögulegt fyrir fólk með HIV að missa verulega vöðvamassa en upplifa aukningu á líkamsfitu.
Hvað veldur HIV eyðingu?
Á HIV sýkingu getur líkaminn borðað mikið af orkuforða sínum. Reyndar hafa rannsóknir sýnt að fólk með HIV-jafnvel þau sem eru annars heilbrigð og einkennalaus-brenna 10% fleiri kaloríur að meðaltali en fólk sem ekki hefur sýkingu. Þar sem prótein er fitu auðveldlega breytt í orku en fitu mun líkaminn almennt umbrotsefna vöðvaprótein fyrst þegar birgðir eru annað hvort tæma eða ónothæfir í blóði.
Afhleðsla próteins í sermi getur stafað af annaðhvort vannæringu eða vanfrásarkvilla þar sem líkaminn er einfaldlega ófær um að gleypa næringarefni. Þegar um er að ræða HIV-eyðingu er langvarandi niðurgangur oftast tengd næringarfrásogi og getur verið afleiðing af HIV sjálfum þar sem veiran veldur skemmdum á slímhúðvef í þörmum.
Þetta smám saman (og stundum djúpstæð) tap á vöðvamassa er oftast skráð hjá fólki með alnæmi, þótt það geti komið fram á hvaða stigi HIV sýkingu .
HIV-eyðing og andretróveirumeðferð
Fyrir tilkomu samsettrar andretróveirulyfjameðferðar (ART) var áætlað að útbreiðsla eyðingar væri eins hátt og 37%. En þrátt fyrir árangur ART, sóa er enn veruleg áhyggjuefni, með nokkrum rannsóknum sem benda til þess að hvar sem er frá 20% til 34% sjúklinganna muni líða svolítið að sóa, þó ekki á skelfilegum stigum sem áður hefur komið fram.
Þó að ART sé þekkt fyrir að bæta þyngdartap og vannæringu hjá fólki sem býr við HIV, getur það ekki endilega komið í veg fyrir að vöðvamassi tapist eða skipta um það þegar líkamsþyngd er endurreist. Meira um enn er sú staðreynd að tap sem er allt að 3% af vöðvamassa getur aukið hættu á dauða hjá sjúklingum með HIV, en tapið sem er meira en 10% tengist fjórum til sex sinnum meiri áhættu.
Meðhöndla og koma í veg fyrir HIV eyðingu
Það er nú ekki staðlað aðferð til að meðhöndla HIV-eyðingu þar sem oft eru skarast þættir sem stuðla að ástandi (td samhliða sjúkdómur, áhrif á lyfjahvörf, vannæringu).
Hins vegar eru almennar viðmiðunarreglur til að fylgja í því skyni að ná betur á móti þyngdartapi og eyðingu hjá fólki með HIV:
- Upphaf á ART til að draga úr hættu á tækifærissýkingum , þ.mt meltingarvegi.
- Aðlögun mataræðis til að auka kaloríuminnkun um 10% (og allt að 30% hjá þeim sem sigrast á veikindum). Matarjafnvægi fitu, kolvetna og próteina ætti að vera það sama. Nauðsynlegt er að kanna næringarfræðslu og ráðgjöf fyrir þá sem eru með þyngdartilfelli (þ.mt lágþyngd eða efnaskiptaheilkenni) eða skortur á aðgengi að heilbrigðu matvælum.
- Gakktu úr skugga um reglulega æfingu, með áherslu á þjálfun í mótstöðu til að byggja upp eða viðhalda vöðvamassa
- Þó að verkun testósterónuppbótarmeðferðar sé ótvírætt ef HIV eyðileggur, getur verið krafist þess að vitað sé að testósterónskortur (blóðsykursfall) sést.
- Fljótandi næringarvörur (eins og Boost VHC, Tryggja Plus eða Nestlé Nutren) geta verið gagnlegar hjá fólki sem hefur erfitt með að borða fastan mat eða þá sem borða en geta ekki þyngst. Hins vegar, eins og öll fæðubótarefni, eru þetta ekki ætlað að skipta um rétta, jafnvægi mataræði.
- Þó að daglegt fjölvítamín sé mælt með því að tryggja fullkomna fæðubótarefni, eru lítil merki um að benda til þess að einstakar fíkniefni viðbót hafi einhver áhrif eða ávinning í tilfellum HIV-eyðingar (og getur í raun aukið niðurgang og vanfrásog ef það er tekið í umfram).
- Ef viðvarandi eða langvarandi niðurgangur er til staðar, er mælt með klínískum og greiningaraðgerðum til að bera kennsl á hugsanlegar orsakir. Ávísa skal lyfjum gegn niðurgangi til að hjálpa til við að draga úr eða draga úr alvarleika niðurgangs og þörmunar. Lyfið Mytesi (crofelemer) var samþykkt af Matvæla- og lyfjastofnun Bandaríkjanna árið 2012 til að meðhöndla niðurgang hjá fólki með HIV.
- Ef um er að ræða alvarlega eyðingu getur notkun vaxtarhormóns manna (HGH) hjálpað til við að endurheimta vöðvamassa í sumum tilvikum, þótt meðferðin sé mjög dýr og áhrifin hafa tilhneigingu til að minnka þegar meðferð hættir.
Heimildir:
Melchior, J. "Efnaskiptar þættir HIV: tengd sóun." Biomed lyfjameðferð. 1997; 51 (10): 455-460.
Wanke, C .; Silva, M .; Knox, T .; et al. "Þyngdartap og eyðing eru algengar fylgikvillar hjá einstaklingum sem eru sýktir af ónæmisbrestsveiru manna á tímum mjög virkrar andretróveirumeðferðar." Klínískar smitandi sjúkdómar . September 2000; 31 (3): 803-5.
Tang, A .; Forrester, J .; Spiegelman, D .; et al. : Þyngdartap og lifun hjá HIV-jákvæðum sjúklingum á tímum mjög virkrar andretróveirumeðferðar. " Journal of Acquired Immune Deficiency Syndromes. 1. október 2002; 31 (2): 230-6.
Nerad, J .; Romeyn, M .; Silverman, E .; et al. "Almennar næringarstjórnun hjá sjúklingum sem eru sýktir af ónæmisbrestsveiru manna." Klínískar smitandi sjúkdómar. 1. apríl 2003: 36 (viðbót 2): S52-62.
Heilbrigðisstofnanir og þjónustustjórnun (HRSA). "Næring - HRSA HIV / AIDS Programs." Rockville, Maryland; Janúar 2011.
Grinspoon, S. "Notkun andrógena í HIV-sýktum körlum og konum." Læknar Rannsóknir Network Notebook. Mars 2005.
Fawzi, W .; Msamanga, G .; Spiegelman, D .; et al. "Slembiraðað rannsókn á fjölfæðubótarefnum og versnun HIV og dánartíðni." New England Journal of Medicine. Júlí 2004; 351 (1): 23-32.
Bandarísk matvæla- og lyfjaeftirlit (FDA). "FDA samþykkir fyrsta lyf gegn niðurgangi fyrir HIV / AIDS sjúklinga." Silver Spring, Maryland; fréttatilkynning gefið út 31. desember 2012.